- yıxmaq
- f.1. İtələyib, vurub, yaxud bərk toxunub yerə salmaq, yerə düşürtmək, yerə vurmaq; aşırmaq. Öküzü nallamaq üçün yerə yıxdılar. Külək adamı yıxır. // Üzərindən atmaq, yerə salmaq, devirmək, yerə vurmaq. Uşağı at yıxdı.2. Yanı üstə qoymaq.3. Bütün ağırlığı ilə düşmək, salmaq. <Kiçikxanım> güclə özünü taxtın üstünə yıxdı. M. C..4. Uçurmaq, dağıtmaq, xaraba qoymaq, viran etmək. Divarı yıxmaq. – Yıxar qayaları, atar dağları; Kəməndinə salar Koroğlu səni. «Koroğlu». Böyük bir dünyanı yıxmaq, uçurmaq; Yerində başqa bir dünya da qurmaq? S. V..5. Güləşmədə: basmaq, məğlub etmək. <Xəlfə:> . . Süleymanı bu vaxtadək yıxan olmamışdı, elə verdin xoruzunu qoltuğuna!. . C. C..6. məc. Devirmək, zorla hakimiyyəti əlindən almaq. İstismarçı sinifləri yıxmaq. // məc. Mövqeyindən, vəzifəsindən düşürmək; mövqeyindən, vəzifəsindən düşməsinə nail olmaq.7. Atmaq, həvalə etmək, yükləmək (adətən tərkiblərdə). Üzərinə yıxmaq. Üstünə yıxmaq. Öhdəsinə yıxmaq. – Deməli, biz ərin günahını arvadın boynuna yıxmaqda haqlı deyilik? M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.